Een heel leuke manier om Yogyakarta te verkennen is met de becak (fietstaxi). Samen met al het andere verkeer – bussen, brommers, auto’s en soms ook fietsen – rij je door de straten van deze schitterende cultuurstad. Leun lekker achterover en laat alle indrukken op je inwerken. 

Je kunt natuurlijk ook een ander vervoermiddel kiezen om toeristische attracties in Yogyakarta te bezoeken. Maar een rit met de becak is echt een onvergetelijke ervaring.

Alsof al het andere er niet toe doet


Je beleeft de stad van dichtbij op een heel relaxte manier. Terwijl al het andere verkeer voorbij raast, zit jij daar heerlijk in de becak, ontspannen, alsof al het andere er niet toe doet. Als passagier zit je vóór de becakbestuurder. Door deze configuratie - becak bestuurder achter, passagier(s) voor - heb je goed zicht op wat er om je heen gebeurt.

Becak dichtbij het sultanspaleis (kraton), met op de achtergrond de vulkaan Merapi.

Wat minder plezierig is, zijn misschien wel de uitlaatgassen die je tijdens de rit inademt. Ook is het zo dat de becak bedoeld is voor korte afstanden. Een straal van 5 kilometer is over het algemeen toch wel de maximale afstand die mensen in een fietstaxi afleggen.

Tidak, nee


Een vaakgehoorde klacht is dat becak bestuurders toeristen vaak aanbieden ook andere toeristische locaties te bezoeken dan de bestemming die toeristen in eerste instantie voor ogen hadden. Ook vertellen becak rijders toeristen dat zij interessante plekken weten waar leuke souvenirs te vinden zijn.

Wil je dat niet, maak hen dat dan ook duidelijk in het Engels of in het Indonesisch [tidak, nee]. Tenzij je natuurlijk wel geïnteresseerd bent in hun voorstel. Becak bestuurders spreken vaak wel een beetje Engels. Met name becak rijders met een standplaats bij een hotel.

Vanuit de becak zien wij hoe mannen manden vol straatafval in de 'vuilniswagen' kiepen.

Onderhandelen over de prijs


Laat de becak rijder weten waar je heen wilt. Als hij je niet begrijpt, kun je de plaats van bestemming aanwijzen op een plattegrond of in een reisgids. Of sla de naam van de toeristische attractie op in je mobieltje. Daarna mag je gaan onderhandelen over de prijs. Dit noem je in het Indonesisch tawar-menawar.

Heb je geen idee bij welke prijs je moet beginnen, vraag dan eerst bij de receptie van het hotel waar je verblijft, wat ongeveer de prijs is van een rit naar bijvoorbeeld het sultanspaleis (kraton). Dan weet je in elk geval wat de gangbare prijs is.

Met of zonder motor?


In Yogyakarta heb je tegenwoordig ook gemotoriseerde fietstaxi's. Maar voor een echt traditionele ervaring raden wij je toch aan een 'ouderwetse' fietstaxi te nemen, zonder motor.

Traditionele fietstaxi's zonder motor. 

Een indrukwekkende rit van ongeveer 20 minuten is de route tussen Jalan Jendral Sudirman naar het sultanspaleis, waarbij je Yogyakarta van dichtbij kunt ervaren.

Je komt langs leuke straatjes.

Er is zoveel bijzonders te zien: stadsbewoners die een praatje met elkaar maken, een moeder die haar huilende peuter in het Javaans tot bedaren probeert te brengen, studenten die op hun brommer naar de campus rijden.

Je rijdt langs verschillende eetgelegenheden die misschien wel het overwegen van een bezoek waard zijn.

Hobbelig ritje


De rit naar het sultanspaleis brengt je ook over het spoor. Een hobbelig ritje. Als de weg ietwat steil omhoog loopt, stapt de becakrijder van zijn fiets en duwt de becak al lopend een eindje vooruit. Daarna springt hij weer op de fiets en trapt verder.

Hup, over het spoor.