Lange tijd werd gedacht dat de langsnavelige mierenegel uit Indonesië verdwenen was, totdat wetenschappers het dier, meer dan 60 jaar nadat het voor het laatst werd gespot, weer hadden gezien in het Cycloopgebergte in de Indonesische provincie Papua. 


De langsnavelige mierenegel doet zijn naam eer aan. Het dier heeft namelijk de stekels van een egel, de snuit van een miereneter en de poten van een mol. De langsnavelige mierenegel, die ook wel Echidna Attenborough wordt genoemd, naar de Britse bioloog David Attenborough, werd op de laatste dag van een vier weken lange expeditie op beeld vastgelegd door een groep wetenschappers van de Universiteit van Oxford, schrijft persbureau Reuters.


Laatste geheugenkaart 


Het team van Oxford University dat de expeditie leidde, plaatste meer dan 80 camera's in het gebied. Nadat de wetenschappers van de bergen waren afgedaald, verzamelden ze alle geheugenkaarten uit de camera's. Na een weken lange expeditie, zonder resultaat, zagen de wetenschappers op de beelden die op de laatste geheugenkaart stonden, een klein wezen dat door het struikgewas liep. 


Het bleek de langsnavelige mierenegel te zijn, een schuchter nachtdier dat in holen leeft en daarom moeilijk te vinden is. Het dier behoort tot de monotremen, of eierleggende zoogdieren die zich ongeveer 200 miljoen jaar geleden hadden afgesplitst van de andere zoogdieren. 


De langsnavelige mierenegel werd slechts één keer gespot door een Nederlandse botanicus in 1961. Een andere echidna-soort komt voor in Australië en in de laaglanden van Nieuw-Guinea. 


Aardbeving, malaria en bloedzuiger


Het team wetenschappers kreeg tijdens hun vier weken lange expeditie te maken met een aardbeving, malaria, en zelfs een bloedzuiger aan een oogbal. 


Het team werkte samen met lokale dorpelingen om het afgelegen gebied in het noordoosten van Papua te verkennen. De echidna is ingebed in de cultuur van de lokale gemeenschap die daar leeft. De lokale traditie stelt dat een conflict tussen twee partijen alleen kan worden opgelost door een van de strijdende partijen het bos in te sturen om een echidna te zoeken, terwijl de andere partij naar de zee wordt gestuurd om een marlijn te vinden. 


Beide dieren zijn moeilijk vindbaar. De zoektocht kan tientallen jaren of zelfs een generatie lang duren. Eenmaal gevonden, symboliseren de dieren het einde van een conflict en de terugkeer van harmonieuze relaties.