Een nikkelmijnbedrijf op het Indonesische eiland Obi, dat deel uitmaakt van de Noord-Molukken, heeft jarenlang stilgehouden dat het lokale drinkwater vervuild is met zeswaardig chroom Cr6+. Deze giftige chemische stof kan verschillende soorten kanker veroorzaken. 

Sinds 2012


De top binnen het Indonesische nikkelmijnbedrijf Harita was al sinds zeker 2012 op de hoogte van de vervuiling, zo blijkt uit uitgelekte documenten. De drinkwatervervuiling kwam aan het licht na een ransomware-aanval waarbij hackers toegang kregen tot een grote hoeveelheid bedrijfsdata. 
 
Het gaat om 500 gigabyte aan bestanden uit de periode 2011-2023 met daarin de resultaten van door Harita uitgevoerde watertests en discussies over het falen van het bedrijf om de risico's van de verontreiniging te beperken.  

De documenten, waarvan de echtheid is vastgesteld door het internationale onderzoekscollectief Organized Crime and Corruption Reporting Project (OCCRP), zijn gedeeld met OCCRP-partners zoals The Guardian en Deutsche Welle.  

Ziek


Aan verslaggevers vertellen bewoners van het dorp Kawasi, het epicentrum van de mijnactiviteiten, dat sinds de komst van Harita mensen ziek zijn geworden. Dorpelingen klagen over aanhoudende huiduitslag en jeuk, diarree en aanhoudende hoest. 

Toch blijven ze het water uit de waterbron gebruiken om te koken, te drinken en om zich te wassen. 

Het nikkelmijnbedrijf heeft de dorpelingen namelijk herhaaldelijk op het hart gedrukt dat de mijnactiviteiten op het eiland geen bedreiging vormen voor de lokale gemeenschappen, want, zo benadrukt Harita, resultaten uit eigen onderzoek laten zien dat het drinkwater voldoet aan de door de overheid vastgestelde waterkwaliteitsnormen. 

Maatregelen helpen niet


De resultaten van de door Harita uitgevoerde watertests blijken echter niet zo rooskleurig te zijn zoals het bedrijf steeds heeft beweerd. 

Bedrijfsfunctionarissen bleken al jarenlang op de hoogte te zijn van hoge concentraties Cr6+ in het drinkwater. In de uitgelekte correspondentie erkenden sommige leidinggevenden dat de watervervuiling veroorzaakt werd door mijnactiviteiten. Zij benadrukten de noodzaak om de vervuiling onder controle te krijgen. 

Het bedrijf voerde daarop een reeks maatregelen uit om de waterverontreiniging terug te dringen, waaronder de aanleg van vijvers om giftig afvalwater op te vangen en het uitvoeren van chemische behandelingen. In sommige gevallen bleven de chroom-6 waarden binnen de wettelijk toegestane grenzen. Echter, in veel andere gevallen werd de wettelijk toegestane limiet jarenlang met meer dan het dubbele overschreden. 

Dorpelingen zeiden geen enkele waarschuwing te hebben gekregen omtrent waterverontreiniging. 

Elektrische voertuigen


Ondertussen blijft Harita doorgaan met het delven van nikkel. Het bedrijf bouwde zelfs een fabriek voor de productie van nikkelbatterijen voor elektrische voertuigen op slechts 200 meter van de waterbron van Kawasi, ooit een rustige nederzetting voor boeren en vissers. 

2010 was het jaar waarin Harita begon met de winning van nikkel op Obi. Het bedrijf vestigde zijn activiteiten op het gebied rondom het dorp Kawasi dat aan de westkust van het eiland ligt. Arbeiders stroomden toe, gelokt door de banen in de mijnen en later in de fabrieken.

Gezondheidsproblemen


Door de groeiende vraag naar elektrische voertuigen, trekken de nikkelvoorraden op Obi steeds meer internationale aandacht. De lithium-ion batterijen die worden gebruikt in elektrische voertuigen zijn sterk afhankelijk van nikkel, een mineraal waar Indonesië rijk aan is. 

Het Zuidoost-Aziatische land is inmiddels uitgegroeid tot 's werelds grootste leverancier van nikkel. Zes procent van de wereldwijde productie komt uit Kawasi.  

Het winnen van nikkel is een destructief proces, schadelijk voor mens en milieu. Dat blijkt wel uit de uitgelekte documenten waarin Harita zelf erkent dat Cr6+ een potentieel risico vormt voor de gezondheid: mensen die aan de stof worden blootgesteld, kunnen last krijgen van huidirritatie, en darm- en maagirritatie. Ook is er sprake van een verhoogd risico op longkanker.